Af en toe vakantie nemen van je taken als mantelzorger heeft een positief effect op de levenskwaliteit. Zowel die van de zorgverlener als de zorgvrager. Eigenlijk is het ook logisch. Alle zware beroepen in Nederland hebben regelingen die de lasten van mensen die werkzaam zijn binnen die beroepsgroep, verlichten. Denk aan maximale werktijden, vakantie, extra betalingen of hulp als je ziek bent. De mantelzorger krijgt vaak niets of weinig betaald, werkt 24 uur per dag en kent geen weekend. De zorgvraag waar een mantelzorger aan moet voldoen is veeleisend en in veel gevallen op den duur te groot. Als het niet meer gaat, moet een geliefde vaak verhuizen en wordt het tegenovergestelde bereikt dan de bedoeling was: zo lang mogelijk thuis blijven wonen.
Als een mantelzorger af en toe afstand neemt van de zorgtaak, heeft dat positieve effecten op de zorg. Door even wat tijd voor jezelf te nemen, op vakantie te gaan of op een andere manier tot rust te komen, houden mantelzorgers het langer vol om hun geliefde thuis te verzorgen. Ook gaat de kwaliteit van de zorg omhoog, doordat de geest wat stoom heeft af kunnen blazen waardoor er weer ruimte is voor liefde en plezier.
Het voor een periode doelbewust afstand nemen van je geliefde, kan voelen alsof je iemand in de steek laat, of dat je gefaald hebt in je rol als partner/kind. Het tegendeel is waar. Als je niet goed voor jezelf zorgt, kun je ook niet voor een ander zorgen. Je zou een vergelijking met het vliegtuig kunnen maken, waar je eerst je eigen zuurstofmasker op moet zetten, voor je iemand anders helpt. Af en toe rust nemen, iets leuks voor jezelf doen is met andere woorden óók zorgen voor je geliefde. Want die kan uiteindelijk langer thuis blijven wonen.
